ไผ่ชนิดนี้ เพิ่งพบมีกิ่งตอนวางขาย โดยผู้ขายบอกชื่อว่า “ไผ่หวาน” หรือ “ไผ่เลี้ยงหวาน” พร้อมมีเอกสารรายละเอียดเกี่ยวกับที่มาของไผ่ดังกล่าวระบุว่า “ไผ่หวาน” หรือ “ไผ่เลี้ยง หวาน” มีชื่อวิทยาศาสตร์คือ BAMBUSA MULTIPLEX (LOUR) RACUSCH มีลักษณะทางพฤกษศาสตร์คล้ายกับไผ่ลวก ลำต้นตรง ไม่มีหนาม ต้นสูงเต็มที่ประมาณ 4-5 เมตร เท่านั้น แตกต่างจากไผ่เลี้ยงที่นิยมปลูกทั่วไปจะสูง 7–12 เมตร ขึ้นเป็นกอแน่นแบบหลวมๆ เหมือนกัน ข้อปล้องยาวประมาณ 15-35 ซม. ลำต้นแก่สีเขียวถึงสีเขียวอมเหลือง แตกกิ่งก้านบริเวณกลางลำต้นขึ้นไปถึงปลายยอดตามข้อปล้อง ใบเป็นรูปใบหอกหรือรูปแถบ สีเขียวสด กาบหุ้มบริเวณข้อเป็นรูปสามเหลี่ยมสีเขียวอมเหลือง มีขนสีน้ำตาลปกคลุมหรือเกลี้ยง ขยายพันธุ์ด้วยการปักชำต้น
ประโยชน์ ลำต้นใช้ในงานก่อสร้าง ทำไม้ค้ำยัน เฟอร์นิเจอร์ ปลูกเป็นแนวรั้ว เนื่องจากมีกอสวยงาม ลำสม่ำเสมอไม่แน่น ซึ่งลำต้น สามารถใช้งานได้หลังปลูกเพียง 1 ปี หน่อปรุงเป็นอาหารได้หลายอย่าง ผู้ขายบอกว่ารสชาติหวานกรอบอร่อยมาก ต้มน้ำเพียงครั้งเดียวนำไปรับประทานได้เลย ไม่มีรสขมหรือรสเฝื่อนเจือปนเด็ดขาด เป็นไผ่ที่ให้หน่อดกมากตามฤดูกาล ทำให้สามารถเก็บหน่อรับประทานและขายรายได้ดีไม่แพ้ไผ่กินหน่อชนิดใดๆ
การปลูกและดูแล “ไผ่หวาน” หรือ “ไผ่เลี้ยงหวาน” เติบโตได้ดีในดินร่วนปนทราย ไม่ชอบน้ำท่วมขัง แต่ชอบน้ำหล่อเลี้ยงสม่ำเสมอทั้งปี ยกเว้นฤดูฝนหลังปลูก 1 ปี จะให้ร่มเงาดีมาก บำรุงต้นด้วยปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยชีวภาพไม่ต้องใช้ปุ๋ยเคมี 1-2 เดือนครั้ง จะทำให้แตกหน่อสมบูรณ์และมีรสชาติดีเก็บรับประทานหรือเก็บขายได้ราคาสูงตามฤดูกาล